The Rise and Fall of Social Democracy: Is Social Democracy Possible in the Neoliberal Age?

Fransız Devrimi’nden bu yana güçlenen halk egemenliği ve cumhuriyet kavramlarının demokrasiyle birleşmesi, modern siyasal düşüncenin genel hattı olmuştur. Monarşilerden parlamenter demokrasiye geçişte sosyal demokrasi belirleyici rol üstlenmiştir. 20. yüzyıl başında Marksizm ile yolları ayrılan 1945 sonrası dönemde refah devleti kavramıyla düşünce, değişen kapitalizme uyum sağlama adına yeni Üçüncü Yol kavramları güç kaybetmiştir. Çalışmada kavramı iktisadi analizlerle değil, çalışmanın bağlamı olan demokrasinin haklar bağlamında öne çıkardığı hat olarak ele alınmıştır. Çalışmanın hedefi, Avrupa siyasetinde alabileceği rolü analiz etmektir. Bu doğrultuda tarihsel süreçte geçirdiği kritik dönemler ülke örnekleri üzerinden gelişimi incelenecektir. açıdan argümanı, yeniden yükselişe geçmesi için köklerindeki gibi temsil edilmeyen geniş kitleleriyle temas kurması gerekliliğidir. Gücünü kaybeden demokrasi, yaşadığı krizinden fazlasıyla etkilenmiştir. Sosyal demokrat partiler, talepleri eden ya da taleplerin yöneldiği olmaktan 1980’ler sonu 1990’larla beraber büyük oranda çıkmıştır. 2000’lere bakıldığında, Avrupa’da hem kavram etkisini yitirdiği de parti gücü gerilediği açıkça görülebilir. gerileme, ABD tarzı siyasetin yükselmesiyle elinde bulunduramama, tartışmaları yönlendirme kapasitesini yitirme yönünde kendini göstermektedir. hataları, tek neden olmasa da, Avrupa’nın krizine devamında hızla yükselen aşırı sağa zemin hazırlamıştır. süreç aynı zamanda demokratik neoliberal doğrular şekillendiği bir seyre tanıklık etmiştir. çerçevede Almanya, Fransa, İngiltere İsveç kavramın gelişimini anlattıktan sonra, günümüzde yine sathında düşüşe çeşitli değinilecektir.